

De catacomben van Parijs zijn een beroemde begraafplaats in Parijs in de vorm van een groot netwerk van ondergrondse kamers en galerijen. Het totale tunnelstelsel zou meer dan 300 km lang zijn en er zouden de resten van ongeveer zes miljoen Parijzenaars liggen.
Oorspronkelijk waren dit kalksteengroeven, en vanaf 1786 tot ver in de 19e eeuw is een deel ervan gebruikt als depot om de beenderen van de overvolle kerkhoven in onder te brengen. Gedurende de Tweede Wereldoorlog is een deel van het gangenstelsel gebruikt door het verzet.
Tegenwoordig kan het publiek een 1,7 km lang gedeelte van de catacomben bezoeken. Na een afdaling van 25 m trappen brengt een wandeling de bezoeker langs de gestapelde beenderen en schedels van miljoenen Parijzenaars, gerangschikt per kerkhof waar de beenderen vandaan komen en jaar waarin ze in de catacomben gedeponeerd zijn.
Echt waar, gisteren tussen alle bontjassen, meters hoge hakken, haar-in-de-krul mesdames, stond ik met open mond om mij heen te kijken met in mijn handen een lot uit de loterij: een toegangsticket voor de opera (even voor de duidelijkheid, dé opera). Eventjes voelde ik me ‘n beetje Sjakie uit de chocoladefabriek.
(ik weet dat het niet mag, maar stiekem heb ik toch een filmpje gemaakt)